One Happy Island!

Bon nochi lieve familie, vrienden en de categorie overigen,

Hoe is het met jullie? Hier alles nog steeds hopi bon (heel goed)! Ik vond het wel weer tijd voor een nieuw reisverslag. Eigenlijk vond ik dat al veel langer, maar mijn laptop heeft het begeven (alles wat ik hard nodig heb gaat op de een of andere manier kapot op dit moment ... zo ook mijn onderwatercamera helaas). Dus wie er toevallig de loterij gewonnen heeft (of gewoon geld te veel) en graag foto’s wil zien van het geweldige onderwaterleven hier op Curaçao en natuurlijk de meest charmante foto’s van mij met een snorkel haha... Geintje, ik mag niet klagen. WANT...het is hier nog steeds super mooi, ik geniet en waardeer het nog iedere dag dat ik op dit mooie eiland ben EN!!! mijn moeder, broertje, Maarten en Bibian zijn een weekje op vakantie geweest. Ze zijn afgelopen donderdag vertrokken en ik moet eerlijk zeggen dat ik ze nu meer mis dan voorheen. Het was echt een fantastische week en we hebben ontzettend veel gedaan!!! Omdat er hier zo intens veel te beleven is (wat ik eigenlijk nooit verwacht had, voordat ik hierheen ging) hebben we een aantal dingen geschrapt. Een mooie reden om volgend jaar hier weer terug naar toe te gaan op vakantie met het hele gezin... vinden jullie ook niet? Ik heb het echt onwijs leuk gehad en kan ze niet vaak genoeg bedanken. Dus bij deze mams, Maarten, broertje en Bieb.... MASHA MASHA DANKI!!! Ik zal de week proberen kort samen te vatten (zodat dit verslag niet net zo lang gaat worden als mijn vorige... ik ben hopi benieuwd of dat gaat lukken).

Donderdag 27 februari kwamen ze rond 17.00 uur aan in Jan Thiel. Ik moest een ochtenddienst werken en was rond 16.00 uur klaar. Ik was al een week bezig geweest met voorbereiden haha. Maandag had ik mijn koffer inmiddels gevuld met cadeautjes, flessen wijn, serpentINES (voor het carnaval gevoel), een Moët-koeler en natuurlijk een fles Moët Brut, wat lekkers om te snoepen, een halve boekenkast, Antilliaans fruit, foldertjes etc. etc. die ik voor ze verzameld en ingekocht had. Ook was ik de week ervoor al op Livingstone Resort geweest (het resort waar ze die week verbleven) om te vragen in welke villa ze zouden verblijven. Nou ja... dat was mijn planning. Ik had er even niet aan gedacht dat de receptie al om 20.00 uur dicht zou zijn en daardoor kwam ik dus voor een gesloten deur te staan.... Aaaai No! De dag erop dus maar een rondje hardlopen en op de terugweg weer langs Livingstone voor een tweede poging. Gelukkig vertelde de receptioniste mij in welke villa ze ingepland stonden en ben ik gaan kijken. Ik wilde natuurlijk proberen om het beste van het beste te regelen voor hen, dus heb ik gekeken welke villa’s mooi uitzicht hebben en een mailtje gestuurd met de vraag of ze mijn familie konden verhuizen naar villa 6 of 7, 8, 9,een tiental andere villa’s. Na drie dagen wachten ben ik maar gaan bellen met de vraag of iemand mijn mailtje gelezen had. Ik kreeg toen een nogal vreemde (zeker voor Nederlandse begrippen) reactie met dat ze mijn vraag gelezen had, maar dat de manager hierover ging. Ik gaf als antwoord dat ik dat uiteraard begreep en vroeg of ze wist wanneer de manager kon reageren. Toen zei ze me dat ik mijn mailtje opnieuw moest verzenden t.a.v. het management (schijnbaar nooit gehoord van doorsturen haha????) Maar goed... ik stuurde mijn mailtje netjes nog een keer, maar dan t.a.v. het management. De volgende dag (jawel jullie lezen het goed... het is niet te geloven haha) kreeg ik al een mailtje terug van de manager dat het helaas niet mogelijk was om mijn familie te verhuizen naar een andere villa, omdat het resort helemaal vol geboekt was. Jammer maar helaas, villa 14 was uit eindelijk een prima villa. Zeker omdat we er uit eindelijk bijna alleen maar in de avonduren zijn geweest en dan zie je toch niet veel van het uitzicht haha. Hopi bon!!

Ow jeeeej, ik dwaal weer af haha (nu al... oeps). Terug naar de donderdag dat mijn moeder, Maarten, Jasper en Bibian aankwamen. Ik had de villa op Livingstone dus mooi versierd en liep terug naar de receptie om de sleutel in te leveren. Tot mijn verbazing zag ik van een afstandje al een kaal koppie tussen een groepje vakantiegangers met koffers uit komen en ik werd meteen helemaal hyper (hartslag op strandje 100.000 km/uur... jullie kennen dat gevoel vast wel). Ze waren er eerder dan ik had verwacht, dus een toevallige perfecte timing. Ik rende naar ze toe en vloog ze in de armen. Terwijl ze aan het inchecken waren heb ik stiekem nog een zak ijsblokjes geregeld in het restaurant, want die was ik vergeten en die horen natuurlijk wel in een Moët-koeler (zeker met de temperaturen van hier). Samen liepen we naar de villa en vanaf dat moment hebben we de hele tijd gezellig gekletst en gelachen. Na het uitpakken van de koffers was het tijd voor een ontmoeting met mijn Flintstone auto. Die heeft ons naar fort Bekenburg gebracht in Jan Thiel en daarna zijn we doorgereden naar Papagayo Plaza. We zijn naar de Beach Club gelopen en hebben lekker wat gedronken en kleine hapjes (soort tapas) gegeten bij Zest. Vervolgens nog even door naar Papagayo Resort om te laten zien waar ik woon. Inmiddels waren ze allemaal toch best wel moe vanwege het tijdsverschil (kleine jetlag) en zijn we terug naar de villa gegaan. De eerste nacht had ik mijn eigen spullen nog niet op Livingstone en heb ik thuis op Papagayo geslapen.

Vrijdagochtend ben ik met mijn eigen rommel (4 volle tassen haha) en de coole koelbox (jawel... zelfs met tapje/kraantje) richting Livingstone gegaan. Na een kort bezoekje aan de Van der Tweel Albert Heijn lekker ontbeten op de porch van de villa en vervolgens de Flintstone auto weer vol geladen met strandtassen, snorkels etc. (arme Flintstone, want die heeft natuurlijk de hele week 5 mensen moeten vervoeren). Af en toe was het wel te merken dat hij dat niet zo leuk vond, want de bumper is een paar keer over de weg geschraapt... oepsie. De schokbrekers zijn namelijk al meer dan bejaard en wij wegen bij elkaar toch stiekem wel wat meer dan 300 kilo haha. Maar ondanks dat heeft de auto ons overal heelhuids heen gebracht en konden we lekker touren over het eiland. We zijn die dag eerst naar de Grote Knip (Kenepa Grandi) gegaan en daarna doorgereden naar Playa Lagun. Mijn lievelingsstrandje op Westpunt (ongeveer een drie kwartier rijden vanaf Jan Thiel). Het was een heerlijk relaxt dagje, we hebben heerlijk gegeten en zijn weeste snorkelen. ’s Avonds zijn we uit eten geweest bij Brakke Put Mei Mei. Dat was ook echt super en zeker een aanrader. Het was die avond Full Moon, waar Bibian en ik natuurlijk bij moesten zijn. Full Moon kan je hier namelijk echt niet missen!! Het was een hele gezellige avond en ik vond het erg leuk om Bieb te kunnen laten zien hoe het stappen hier is. De billenshake danseressen, het grote haardvuur, de “vuurwerk show” (nou ja... niet heel veel show haha, maar wel vuurwerk) zijn niet echt vergelijkbaar met Nederland. Vooral het geweldige sfeertje niet, maar dat is moeilijk te omschrijven. Ik kan iedereen aanraden om hierheen te komen en het uit te proberen haha. We hebben het die nacht stiekem ook nog best lang vol gehouden en zijn rond 5.30 uur weer terug naar huis gegaan na een zeer geslaagde avond. Eenmaal thuis snel in bedje gedoken, voordat Bieb in een weerwolf zou veranderen. Thnx voor de gezelligheid aanleunzusje!!

Zaterdag zijn we naar Punda (Willemstad) en Sea Aquarium Beach (Cabana, Wet & Wild, Mambo Beach etc.) gegaan. Via Lions Dive en Hemingway zijn we doorgelopen naar Dolphin Academy om het zwemmen met dolfijnen te reserveren. Daarna weer terug naar Livingstone en heerlijk aan het zwembad gelegen. Ik had van te voren niet echt een planning gemaakt voor de vakantieweek. Eigenlijk alleen voor zondagochtend (DUIKEN!!!) en ik had een lijstje (nou ja… lijst) met wat allemaal leuk was om te doen, zodat ze zelf konden kiezen. ’s Avonds hebben we thuis (Livingstone villa) de fles Moët op tafel gezet en geproost! Toen weer lekker gaan slapen, want we waren allemaal eigenlijk stiekem best moe.

Zondagochtend had ik afgesproken om te gaan duiken. We moesten al vroeg bij Scooba Lodge zijn, maar dat was het wel echt waard!! Ik verbaasde me erover dat alles heel soepel ging en dat vooral ik zelf het ook onder water helemaal niet meer eng vond. Ik heb die dag ook maar meteen aangegeven dat ik er klaar voor was om te starten met de duikcursus (PADI). Zoals het er nu naar uit ziet, is zaterdag 29 maart mijn laatste lesdag en heb ik dan mijn Open Water Diploma behaald!! Na het duiken zijn we gaan lunchen bij Saint Tropez en toen was het weer tijd om terug naar Jan Thiel te rijden, want ik moest zondag een avonddienst werken. Mama, Maarten, Jasper en Bibian zijn lekker aan het zwembad gaan liggen van Livingstone en ik ben snel richting Papagayo gegaan om te douchen en te gaan werken. Na het werken ben ik weer naar Livingstone gegaan om daar te slapen. Mama had heel lief op me gewacht tot ik terug was. MI STIMA BO!!

Maandagochtend moesten Bibian en ik om 8.00 uur bij Dolphin Academy zijn, want we gingen met dolfijnen zwemmen... jeeeeej!! Mijn moeder, Maarten en Jasper gingen mee om te kijken en foto’s te maken. Helaas kan ik de foto’s nu niet bekijken, omdat mijn laptop me zo nodig in de steek moest laten... dus die volgen later. Ik ben stiekem echt super benieuwd haha! Inmiddels heb ik één foto (mijn profielfoto op Facebook) doorgestuurd gekregen via Whatsapp van de dolfijnentrainer. Het was echt een hele gave ervaring. Wat een onwijs mooie en bijzondere dieren!!!! WHOOOUW Het was nog best lastig af en toe, want we kregen zwemvliezen (van die flippers) aan en moesten daarmee een soort van watertrappelen. Het water was natuurlijk ondiep en we mochten niet met onze armen zwemmen (gekruisd houden op onze borst), omdat we anders bijvoorbeeld een dolfijn in de ogen kon raken ofzo. We mochten de dolfijnen aaien, kunstjes met ze doen en het leukste vond ik het toen twee dolfijnen me helemaal van de ene naar de andere kant zwommen. We gingen om de beurt klaar liggen met onze armen gestrekt en onze duimen naar beneden. Twee dolfijnen (eentje links en eentje rechts) kwamen dan van achter naar je toe gezwommen. Je voelde dan beide rugvinnen en mocht je hieraan vast houden. Toen voelde ik pas hoe sterk ze zijn, omdat de dolfijnen zwemmen en ze jou helemaal meenemen (zo sterk dat ze ervoor zorgde dat mijn bikinibroekje op mijn enkels hing en mijn bovenstukje in mijn nek haha). Dat was echt heel bijzonder!! Na het zwemmen met de dolfijnen hebben we nog een rondje in het Sea Aquarium gedaan. Dat was leuker dan ik had verwacht. Ik dacht namelijk dat er niet zo heel veel te doen was en dat het vooral voor kleine kinderen leuk was, maar dat bleek anders te zijn. We zijn naar de Zeeleeuwen show geweest, in de onderzeeër, naar de haaien, flamingo’s, dolfijnen show en hebben vele andere vissen gezien. ’s Middags zijn we weer richting Westpunt gereden. Onderweg kwamen we langs Boka Ascencion. Ik was erg blij dat ik deze mooie plek terug gevonden had en kon laten zien. Mijn moeder, Jasper, Maarten en Bibian waren gelukkig ook erg onder de indruk... erg leuk! De rest van de dag hebben we weer lekker op het strand gelegen en ‘s avonds zijn we weer heerlijk uit eten geweest.

Dinsdagochtend zijn we begonnen met een rondleiding over Papagayo Beach Resort waar ik woon en werk. Ik had de sleutels van een Royal Villa en Standaard Villa meegenomen en ze deze te kunnen laten zien. Ik kon mijn familie toen meteen voorstellen aan collega’s en aan hen vragen waar we ’s avonds het beste konden gaan staan tijdens de optocht. We kregen super goede tips en na een bezoekje aan het helikopter platform zijn we weer terug gegaan. We wilde die dag namelijk naar Shete Boka / Boka Pistol en gaan kanoën naar de Blauwe Kamer. Dat laatste is er helaas een beetje bij in geschoten, maar ook dat is gelukkig weer een reden om met z’n alle terug te ‘moeten’ (nou ja... eigenlijk zonder aanhalingstekens en met hoofdletters) naar dit mooie eiland haha. Shete Boka / Boka Pistol was echt heel gaaf!! Ik was daar zelf ook nog nooit geweest en was erg blij dat ik Maarten naast me had die navigeerde (hij kan namelijk echt 10.000 keer beter kaartlezen en zijn richtingsgevoel wijst ons eerder de goede weg dan dat van mij haha). We hadden het geluk dat het best hard waaide. Hierdoor was de zee wild en spatte het water erg hoog op. Super mooi om te zien. We hadden er wel uren naar kunnen kijken. Ook de weg van de ene Boka naar de andere Boka was speciaal. Omdat Flintstone volgens de mevrouw bij de ingang te laag is, mochten we niet verder rijden in de auto en zijn we gaan lopen. Achteraf was dit alles behalve erg, want zo konden we echt goed zien dat het vulkanisch gesteente is waar je overheen loopt. ’s Avonds was the Final Parade van de carnaval hier in Curaçao. Dat was ook echt super om mee te maken!! Mijn collega’s hadden ons ook aangeraden om zelf een goed gevulde koelbox mee te nemen, dus dat hebben we gedaan. We stonden op een stuk waar gelukkig geen hekken stonden en achter ons een toilet (nou ja... Dixi haha), mijn Flintstone auto in de buurt geparkeerd (ik kon hem zelfs zien als ik me omdraaide... ook wel erg fijn... misschien is er toch nog een dronken gek die ‘m wil stelen) en het belangrijkste: een super gezellig sfeertje!!! We hebben genoten van de mooie optocht en een top avond gehad!

Woensdagochtend zijn we eerst naar de Zoutpannen van Jan Thiel gelopen op zoek naar flamingo’s. Helaas hadden die zich allemaal verstopt en heeft Bibian uit eindelijk zelf maar voor flamingo gespeeld haha... dat zag er erg grappig uit trouwens. We hebben weer heerlijk met z’n vijfjes ontbeten (zoals iedere ochtend... heel gezellig) en zijn weer richting Westpunt gereden. De hele dag lekker op het strand liggen bakken en weeste snorkelen / gezwommen met een zeeschildpad. Dat was ook echt een super ervaring. Heel gaaf om z’n schild aan te kunnen raken en met hem mee te kunnen zwemmen. Zeker als hij boven water kwam om adem te halen, was hij echt heel dichtbij!! Ik weet zeker dat mijn broertje in zijn vorige leven snorkelaar is geweest. Ik heb namelijk nog niemand zo diehard zien snorkelen als dat hij dat kan. Hij hield de achtervolging van de zeeschildpad dan ook het langste vol haha. Wel had Jasper de pech dat hij als enige gestoken werd door een kwal (en nee hoor... niet door zichzelf of door Maarten), maar door een doorzichtige kwal. En broertje ik moet eerlijk toegeven dat je gelijk had. Sofie en ik zijn namelijk drie keer gestoken bij Playa Daaibooi en wisten niet waardoor. Duikers vertelde ons dat het doorzichtige kwallen waren en dat we niet moesten wrijven. Gelukkig is de pijn snel weg en zie je niet veel van de beet. Maar waar was ik gebleven... ow ja woensdagavond hebben we voor de laatste keer heerlijk met z’n alle gegeten. Er stond een tafel barbeque op onze tafel en we kregen garnalen spiesjes, ossenhaas reepjes, varkenshaas en kip die we zelf konden grillen. Dat was erg lekker en super gezellig!!

Donderdag was helaas alweer de dag van vertrek. ’s Morgens weer lekker samen ontbeten en de koffers ingepakt (ik had bijna net zoveel om in te pakken als mama, Maarten, Bibian en Jasper haha). We hebben nog lekker even op het terras van Livingstone gezeten en gezellig een spelletje gedaan. Toen kwam de touringcar bus (ik had stiekem gehoopt dat die onderweg stukken zou krijgen, zodat ze niet naar huis konden…. maar helaas) haha nee grapje. Ik vond het erg jammer en had het er eerlijk gezegd best moeilijk mee om ze uit te zwaaien na zo’n onwijs leuke week, maar ik wist dat dat moment eraan zat te komen. En de komende twee maanden vliegen voorbij, dus na wat traantjes weer in mijn Flintstone auto gestapt en naar de bank gereden om mijn salaris cheque van Papagayo te innen. De auto had het minder moeilijk met het vertrek van mijn familie dan dat ik het had, want die hoefde niet meer zo hard te werken haha. Na mijn bezoekje aan de bank reed ik weer terug naar Jan Thiel en draaide ik automatisch Livingstone op. Ik reed door de slagboom het resort over en besefte me pas (toen ik bijna bij villa 14 was), dat ik verkeerd zat haha. Heel gek was dat. Aino ju!! ’s Avonds ging ik uit eten bij de Gouveneur met mijn stagebegeleider van school, zijn vrouw en met Noortje, Inga, Selina, Elsemieke, Sanne en Bjorn. Het eten was heerlijk en we hebben lekker gekletst. Een zeer geslaagd avondje, op de botsing na. Eigenlijk een perfecte planning, want daardoor hoefde ik na een week uit eten met mijn ouders niet zelf te koken en had weinig tijd om ze te missen (al dacht ik stiekem wel: ‘Whooouw dit hadden ze echt mooi gevonden’)

De dagen erop moest ik vooral veel avonddiensten werken. Overdag ben ik lekker naar het strand geweest, heb ik boodschappen gedaan, gewassen etc. Zondag ben ik extra vroeg opgestaan, om naar Playa Daaibooi te gaan. Hier was ik nog nooit eerder geweest. Het was goed te merken dat het zondag was, want bijna iedereen om me heen was Antilliaans. Ik vind dat wel iets hebben en kan er echt van genieten om een beetje mensen te kijken. Ook leuk om een aantal dingen op te kunnen vangen (mijn Papiaments is echt hopi malu in vergelijking met Antillianen, maar wel erg leuk om woordjes en zinnetjes te herkennen en gedeeltelijk te begrijpen waar ze het over hebben). Ik ben weer lekker verbrand en rond 1 uur was het tijd om weer terug naar Papagayo te rijden en te gaan werken.

Tijdens het werk maak ik trouwens ook de gekste dingen mee. In de afgelopen 3 avonden zijn er namelijk al gasten geweest die ineens in de golfkar voorbij kwamen rijden (natuurlijk zonder toestemming of dat er ook maar iemand van wist), maar ook gasten die aan het naaktzwemmen waren in het zwembad bij het restaurant en nog veeeel meer. Ik vertel het jullie graag in geuren en kleuren als ik terug ben in Nederland. Dat is veel te veel typen en aangezien ik al goed ingeburgerd ben (een echte nep Antilliaan), ben ik daar stiekem ook een beetje te lui voor. De meeste Antillianen hebben daar trouwens verschillende handigheidjes voor bedacht. Zo ben ik er zeker van dat de optie tot een voice opname op Whatsapp, sowieso bedacht moet zijn door een Antilliaan. Wij gebruiken voiceberichten op Whatsapp meestal als grapje. Maar de meeste Antillianen gebruiken dit echt om met elkaar te praten. Dus vandaar de conclusie dat versie 2.11.151 ontwikkeld moet zijn op de Antillen. Waarom moeilijk doen, als het ook makkelijk kan? Dat typen is hopi vermoeiend haha!!

Ik zal af gaan ronden, want anders is dit verslag straks nog langer dan mijn vorige en dat was alles behalve de bedoeling. Ik geniet nog steeds iedere dag van dit mooie eiland. Ik zie en ontdek steeds weer nieuwe dingen en ben nog steeds van veel dingen onder de indruk. Zo zijn er de laatste week echt heel veel papagaaien. Heeeel bijzonder om ze in het wild te zien vliegen. Net als de roofvogels die je soms zelfs langs de kant van de weg ziet richting Westpunt. ’s Avonds zijn er de laatste tijd echt hopi veel vleermuizen. In het begin vond ik ze stiekem best eng/vies en schrikken, vooral omdat ze zo ineens voorbij komen vliegen (vlak langs je)... maar inmiddels ben ik er aardig aan gewend. Ook besef ik me nu dat ik veel nog nooit in het echt / wild gezien heb. Je ziet hier bijvoorbeeld overal cactussen en bananenbomen. Toen het hier eerst nog regende, schuilde ik wel eens onder een blad van een bananenboom (die trouwens erg raar aan voelen haha). Verder is hier nog zoveel meer waar je je ogen van uit kunt kijken. De intens grote cruise schepen bijvoorbeeld (met achtbanen, waterglijbanen etc. op het dek), maar ook hele simpele kleine dingetjes. Ik heb namelijk al een paar keer gehad dat ik een App wilde downloaden op mijn telefoon en dat ik een foutmelding kreeg met: ‘standaard installatie locatie is niet geschikt in uw 3e wereldland’. Echt bizar!!! Ik vertel jullie in mijn volgende verslag over het valentijnsfeest (gemaskerd gala) op Kokomo dat georganiseerd was door wereldstage, de te gekke avond in Campo en nog veeeeel meer! Tot slot heb ik jullie nog mijn To-do-list beloofd vorige maand. Ik weet zeker dat er nog een paar dingen ontbreken, maar voor nu vind ik hem meer dan lang genoeg.

Bedankt weer voor alle lieve en leuke kaarten! Doet me altijd ontzettend deugd, zoals jullie weten. Als jullie willen, laat me weten hoe het allemaal in Nederland is en hoe het met jullie gaat. Ik ben erg benieuwd wat jullie allemaal meemaken!!!Let niet op de spelfouten, scheve zinnen etc. please... ik ben na mijn avonddienst expres blijven plakken op de receptie om dit verslag te kunnen typen haha.

Dikke Sunshi (kus) en veel liefs!

To-do-list:
* Christoffelberg beklimmen
* klein Curaçao
* Blauwe Kamer
* Llaman Spa (heb nog steeds mijn kerstcadeau bon van Suus)
* eten in Fort Nassau
* Wake boarden op het Spaanse Water
* Quad rijden
* eten bij Komè (tapas!)
* Playa Porto Marie (aanstaande vrijdag!!)
* Slavenmuseum
* eten bij Jaanchie’s
* Struisvogel farm
* Burgerbar Rif Fort (ook nog steeds een kerstcadeau bon)
* Hato Caves
* Jetskiën (5 april tijdens Sofie haar Smash The Boat evenement!)
* eten bij Pirate Bay op het strand
* Kokomo Beach by light (heb ik alleen 's nachts gezien haha)
* Aloë Vera Plantage
* Windsurfen
* Filmavond bij Cabana op dinsdag
* eten bij de Heeren
* Helikoptervlucht
* Landhuis Brakke Put Mei Mei
* Snorkelen bij de Tuk boot (morgen al!!)
* eten bij el Gaucho
* Dagje tannen op Saint Tropez
* hapjes lunch bij Karakter
* heeeeel veel duiken!